เรื่องสยองขวัญในครั้งนี้ได้มีผู้เล่าคนหนึ่งต้องการจะแชร์เรื่องสยองขวัญน่ากลัวที่เกิดขึ้นมากับลุงของเขา มันเป็นเหตุการณ์สยองขวัญที่เกิดขึ้นจนตัวเขานั้นสนใจที่จะนำเรื่องนี้มาแชร์ให้กับคนที่ชอบเรื่องน่ากลัวมาได้รับรู้กันด้วย โดยลุงของเขานั้นมีชื่อว่า “ลุงดอน” บ้านของลุงดอนอยู่ใกล้ๆ กับวัดสว่างโพธิชัย ที่อยู่อำเภอป่าติ้วที่อยู่ในจังหวัดยโสธร วัดแห่งนี้นั้นเป็นวัดชนบทที่มีความสำคัญมากสำหรับผู้ที่อยู่ใกล้เคียงหรือชาวบ้านที่อาศัยอยู่ระแวงนั้น เป็นสถานที่สำคัญสำหรับพวกเขาเพราะเมื่อมีญาติพี่น้องล้มตายก็มักจะมาทำการฌาปนกิจที่วัดแห่งนี้กันเป็นประจํา ลุงดอนเป็นลุงแท้ๆของเขา (ผู้ที่เล่า) โดยที่แกได้ทำงานเป็นยามอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่งซึ่งเป็นเครือข่ายของบริษัทยักษ์ใหญ่ที่เชื่อว่าหากเล่าไปหลายๆคนก็ต้องรู้จัก บริษัทนี้เป็นบริษัทที่ประกอบธุรกิจเกี่ยวกับการเกษตร และเรื่องที่นำมาให้ทุกคนได้อ่านนี้นั้นเป็นเรื่องจริงที่ลุงดอนได้เคยเล่าให้กับเขาฟัง ปัจจุบันนี้ลุงดอนคนนี้ก็ได้เสียชีวิตลงไปแล้ว ด้วยโรคชรา และนี่ก็คือเรื่อง “ไม้โลงผี” ถ้าอยากรู้แล้วว่าเป็นไง ขอให้สนุกกับการอ่านนะครับ
โดยเรื่องเล่านั้นลุงของเขาได้เล่าไว้ว่า ครั้งหนึ่งในชีวิตลุงเคยได้สัมผัสกับผีเข้าอย่างจังก็เหตุการณ์ในเรื่องนี้ ตอนนั้นลุงได้เข้าเวรยามในช่วงกะดึก ซึ่งตามปกติแล้วคนที่จะเข้าเวรกะดึกในคืนนั้นเป็นเวรของเพื่อนลุงแกต่างหาก แต่วันนั้นเพื่อนติดธุระขอลาหยุดลุงดอนจึงมารับหน้าที่นี้แทน การทำงานในคืนนั้นทุกอย่างค่อนข้างเป็นปกติ แต่แล้วเมื่อตกดึกลุงของเขาจึงได้แอบงีบหลับเพื่อพักสายตา ตอนแรกลุงแกคิดว่าจะงีบหลับสักครึ่งชั่วโมงแต่ทว่าก็ได้มีบางอย่างแปลกๆเกิดขึ้นในคืนนั้น มันทำให้แกมีโอกาสได้นอนเพียงไม่ถึงสิบนาทีเท่านั้น เพราะตอนนั้นเมื่อลุงแกมั่นใจว่าทุกอย่างอยู่ในความเรียบร้อยและคงไม่มีอะไรไม่ดีเกิดขึ้น ลุงแกจึงตัดสินใจไปเอนหลังอยู่ที่แคร่ไม้ซึ่งลูกน้องของแกได้สร้างขึ้นมาหยาบๆเอาไว้สำหรับนั่งเล่นหรืออยากนอนพักเล่นๆนั่นเอง โดยลุงของเขาได้อธิบายว่า แคร่ไม้ที่ว่านี้ทำด้วยไม้แผ่นกระดานบาง ๆ สามสี่แผ่นมาพาดกับไม้หน้าสามที่ใช้ทำเสาและคานแล้วตอกตะปูยึดเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นขณะที่ลุงกำลังเคลิ้มจะหลับเข้าให้
ลุงก็รู้สึกว่าก็ได้ยินเสียงหมาหอนขึ้นรับกันเป็นทอดๆดังขึ้นมาทันทีหลังจากที่จะนอนงีบ สักพักแกก็ได้ยินเสียงของบางอย่างร่วงลงพื้นใกล้กับที่แกนอนอยู่เมื่อแกได้ยินเสียงลุงดอนจึงผงกหัวลุกขึ้นมามองดู แต่ก็ไม่พบอะไรผิดปกติแกจึงไม่สนใจและได้นอนต่อ จากนั้นไม่นานนักแกก็รู้สึกว่ามีมือปริศนาเย็นๆของใครคนหนึ่งมาจับที่ขาของแกเบาๆ แกก็ผงกหัวขึ้นมามองอีกก็ไม่เห็นมีอะไร ซึ่งทุกอย่างยังเป็นปกติเช่นเดิม เพียงพักเดียวหลังจากนั้นแกก็รู้สึกว่ามีคนมาขยับขาของแกอย่างจังๆ มันเป็นอาการของการเขย่าอย่างแรงพร้อมกับได้ยินเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นมาแบบใกล้ๆหูของเขา ดังแว่วๆมาว่า “ออกไป… อย่ามานอนตรงนี้” หลังจากที่แกได้ยินแบบนั้นดังขึ้นมา แกก็รีบลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปรอบๆทันที เพื่อว่าถ้ามีใครอยู่ใกล้ๆหรือไม่ แต่ก็ปรากฏว่าไม่เห็นอะไรทุกอย่างรอบตัวยังคงเงียบสงบไม่มีอะไรผิดปกติแม้แต่น้อยอีกแล้ว เมื่อไม่พบอะไรแกจึงล้มตัวลงนอนอีกคราวนี้แกมีความรู้สึกเหมือนกับได้เห็นใบหน้าของใครคนหนึ่งเป็นใบหน้าของผู้หญิงอายุประมาณราวๆประมาณ 40 ปีกว่าๆ มันเป็นใบหน้าซีดจนออกเหลืองอมเขียวที่แกสามารถเห็นได้ชัด ใบหน้านั้นกำลังก้มลงมามองจ้องแกในระยะใกล้อย่างมากๆ มากจนแกรู้สึกกลัว
แต่ก็เป็นเพียงภาพรางๆ เท่านั้นลุงดอนเริ่มรู้สึกไม่ดี เพราะเหตุการณ์มันเริ่มผิดปกติ แกจึงรีบลุกขึ้นจากแคร่ไม้นั้นแล้วไปนั่งอยู่ที่ป้อมยามตามเดิม ตอนนั้นจิตใจของแกรู้สึกเริ่มกลัวขึ้นมาแล้ว ในขณะที่เริ่มหวาดกลัวและอดไม่ได้ที่จะคิดถึงเรื่องผีสางนางไม้ขึ้นมาเมื่อคิดก็ยิ่งเกิดความหวาดระแวงและเมื่อระแวงก็ยิ่งทำให้แกอดไม่ได้ที่จะหันไปมองที่แคร่นั้นบ่อยๆ แล้วนี่เองที่ทำให้แกเห็นสิ่งที่กำลังหวาดระแวงอย่างเต็มตา ลุงของเขาได้เห็นร่างของผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนอนอยู่บนแคร่ไม้นั้น ร่างทั้งร่างห่มคลุมด้วยผ้าขาวที่เก่าจนกลายเป็นสีมอๆ สองมือพนมอยู่ที่หน้าอกของตัวเองมีดอกไม้แห้งๆ และธูปมัดติดอยู่กับมือ พอเห็นแบบนั้นไม่ต้องสงสัย แกก็รู้ได้ในทันทีว่าลักษณะของผู้หญิงคนที่นอนอยู่คือลักษณะศพคนตายโดยไม่มีทางเป็นอื่นไปได้แล้ว
พอเห็นแบบนั้นแกต้องถึงกับแหกปากร้องลั่นด้วยอาการสติแตกขวัญหนี ตกเช้าเมื่อลูกน้องมารับเวรต่อลุงดอนได้ถามเขาว่าไปเอาไม้ที่ไหนมาทำแคร่จึงได้รู้ว่าไม้ทั้งหมดที่เอามาทำแคร่นั้นไปได้มาจากท้ายวัดที่อยู่บริเวณแถวนั้น แกถึงกับเข้าใจทันที มันคงเป็นไม้โลงผีที่สัปเหร่อมาวางทิ้งไว้นั่นเอง ละแกถึงได้เห็นอย่างเต็มตาขนาดนี้ก็เพราะเขาตามมานอนที่นอนของเขานั่นเอง และนี่ก็คือทั้งหมดของเรื่องเล่าสยองขวัญนี้…
เครดิต : https://www.su-usedbook.com/ เว็บสล็อต