แอดเชื่อว่าหลายๆคนคงรู้กันว่า เรื่องผีกับหอพักมักเป็นเรื่องที่ต้องมาควบคู่กันเสมอ คนที่พักอยู่หอมักจะเจอกับเรื่องราวอันน่าสะพรึงกลัวให้ได้หวาดผวากันเป็นประจำ และเรื่องที่แอดกำลังจะนำมาให้ทุกคนได้อ่านกันนั้น ได้เกิดขึ้นกับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอก็เป็นหนึ่งในนั้นที่เคยพบกับเรื่องราวหลอนๆ ตอนอยู่หอพักเหมือนกัน เป็นเหตุการณ์ที่เกิดเมื่อสมัยเธอเรียนจบมัธยมปลายจากโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ แต่ตอนนั้นเธอได้สอบเอนทรานซ์ติดมหาลัยต่างจังหวัดแห่งหนึ่ง และเธอก็ต้องเดินทางไปเรียนที่ต่างจังหวัดนั่น พอไปถึงเธอก็ต้องอยู่หอพักซึ่งเป็นหอที่มีรูปร่างแปลกไม่เหมือนกับตึกทั่วๆไป ซึ่งมีลักษณะรูปแปดเหลี่ยมเป็นตึกสี่เหลี่ยมผืนผ้าทรงสูง แต่ถ้ามองลงมาจากด้านบนจะมีรูปแบบลักษณะที่ประหลาดอย่างเห็นได้ชัด และนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการเจอเรื่องประหลาดในครั้งนี้ กับเรื่อง “หอคำสาป” ถ้าอยากรู้แล้วว่าเป็นอย่างไร ขอให้อ่านกันให้สนุกนะครับ…
ตอนนั้นเธอพักอยู่กับเพื่อนสองคนในห้องเดียวกัน แรกๆก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น มีเด็กหอมากมายดึกๆมักจะหากิจกรรมทำเล่นกันเป็นประจำ จนมาคืนหนึ่งหลังจากกลับจากการประชุมเชียร์ตอนประมาณห้าทุ่ม เธอกลับมาถึงหอที่หลังเพราะต้องอยู่เก็บอุปกรณ์ เพื่อนของเธอที่เป็นเพื่อนร่วมห้องจึงได้ล่วงหน้ามาก่อน พอเธอกลับมาถึงห้องเธอก็เปิดประตูเข้าไปก็เห็นเพื่อนนอนคุยโทรศัพท์อยู่กับแฟน ด้วยความเพลียเธอจึงเผลอหลับไป รู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็เห็นเพื่อนของเธอก็หลับคาโทรศัพท์ เธอจึงเหลือบไปดูที่นาฬิกาก็ปาเข้าไปเที่ยงคืนครึ่งแล้ว เธอจึงตัดสินใจปลุกเพื่อนเพื่อที่จะไปอาบน้ำเพราะยังไม่ได้อาบน้ำกันเลย แต่เพื่อนเธอก็ไม่ยอมตื่นเธอจึงรีบไปอาบก่อน เดี๋ยวเพื่อนก็คงตามไปเธอคิดแบบนั้น เธอเดินลงมาชั้นล่างเพื่อไปเข้าห้องน้ำซึ่งห้องน้ำเป็นห้องน้ำรวม
ระหว่างทางที่เธอกำลังเดินลงไปนั้น เธอได้ยินเสียงเหมือนคนเดินลากเท้าอย่างรวดเร็ว “แกรก … แกรก … แกรก” พอเธอได้ยินเสียงแบบนั้นก็เริ่มใจคอไม่ดีเลยรีบเดินอย่างรวดเร็วเพื่อให้ถึงห้องน้ำ พอมาถึงข้างล่างก็พบแต่ความเงียบสงัดและมืดสนิท เธอเดินตามความมืดเพื่อไปเปิดไฟห้องน้ำแล้วก็เข้าไปอาบน้ำทันทีหลังจากเปิดไฟได้ ห้องน้ำของหอพักมีอยู่ 5 ห้องซึ่งเธอเข้าไปอาบน้ำในห้องที่ 2 พอเธอกำลังจะเตรียมตัวอาบน้ำจู่ๆก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องน้ำและคิดว่าน่าจะเป็นห้องที่ 3 เธอเลยคิดว่าคงเป็นเพื่อนของเธอที่นอนอยู่ในห้องแน่ๆ เธอจึงได้พูดถามไปว่า “ทําไมมาช้าจัง?” แต่ก็ไม่มีเสียงใดๆ ตอบกลับมา เธอเลยอาบน้ำต่อไปสักพักก็ได้ยินแต่เสียงน้ำราดลงพื้นซึ่งเหมือนเสียงคนอาบนํ้า “เธอเลยพูดขึ้นอีกทีว่า “โกรธเหรอที่ไม่ปลุก” เพราะคิดว่าที่เพื่อนเธอไม่ตอบเพราะต้องโกรธเธอแน่ๆ แต่ก็ไม่มีเสียงตอบอีก เธอก็เริ่มไม่สนใจกลับแล้วในตอนนั้น เพราะถามแล้วไม่ยอมตอบ
เธออาบน้ำจนเสร็จแล้วก็ออกมาจากห้องน้ำ แต่เธอก็ต้องแปลกใจที่ทำไมห้องน้ำทุกห้องประตูเปิดหมดและไม่มีห้องไหนเลยที่จะมีร่องรอยของคนอาบน้ำ หลังจากนั้นอยู่ๆสบู่ก็หล่นจากมือตกไปอยู่บนพื้นห้องน้ำที่เธออาบ ขณะที่เธอกําลังก้มหยิบสบู่ก็มีมือโผล่มาจากด้านล่างของห้องน้ำอีกห้องด้านซ้ายมือเธอ พร้อมพูดว่า “ขอ … ยิ้ม.. ใช้ … ด้วย … คน” มันเป็นเสียงที่พูดจายืดยาวด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็น พอได้ยินแบบนั้นเธอมือสั่นขาสั้น ยืนจับสบู่แน่นทำอะไรไม่ถูกพยายามรวบสติ แล้วไม่รีรอรีบวิ่งขึ้นห้องโดยไม่คิดชีวิต พอเธอเข้าไปในห้องก็เห็นเพื่อนของเธอนอนหลับอย่างมีความสุขอยู่
คืนนั้นเธอกลัวจนตัวสั่นนอนไม่หลับเลยตลอดคืน แต่แล้วเรื่องราวชวนผวาของหอนี้ยังไม่จบเท่านั้น เพราะคืนหนึ่งเธอนั่งทำรายงานอยู่ถึงตี1 ตอนนั้นมีกฏว่าให้ทั้งหอปิดไฟนอนในเวลากลางคืนเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนคนในหอ เธอเลยต้องใช้ไฟฉายส่องเพื่อรีบปั่นรายงานให้เสร็จ สักพักเธอก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตูแสงจากไฟฉายทําให้มองเห็นผู้หญิงผมยาวปิดหน้าปิดตาแต่งตัวในชุดนอน อยู่ๆเดินเข้ามาหาเธอ แต่เธอก็ไม่คิดอะไรคิดว่าคงเป็นเพื่อนของเธอที่คงออกไปเข้าห้องน้ำแล้วกลับเข้ามา แต่พอเธอนึกไปนึกมาว่า ประตูห้องล็อกอยู่เพื่อนก็นอนอยู่ข้างๆแล้วใครกันที่เข้ามาหาเธอ เธอจึงรีบหลับตาและพยายามเอามือควานหาเพื่อนแล้วเขย่าตัวเรียก “ ตื่น..ตื่น..ตื่น..ตื่น” เธอได้เรียนเพื่อนของเธอ พอเพื่อนของเธอตื่นจึงได้ถามเธอว่ามีอะไร เพื่อนของเธอตอบอย่างงัวเงีย เธอจึงได้รีบบอกว่าใครไม่รู้เดินเข้ามาในห้อง เพื่อนเธอจึงได้ลุกขึ้นไปเปิดไฟด้วยความหงุดหงิดที่ถูกปลุกให้ตื่น แต่ก็ไม่เห็นมีใครเลย และก็โดนว่าว่าคงจะละเมอมากกว่า ถึงเพื่อนเธอจะพูดแบบนั้น แต่สิ่งที่เธอเห็นนั้นคือความจริง
พอทั้งสองเรื่องที่เธอได้เจอเข้าไป มันทำให้เธอไม่สามารถอยู่หอนี้ต่อไปได้ พอถึงเดือนถัดไปเธอจึงได้ขอย้ายออกทันทีแล้วไปเช่าบ้านข้างๆมหาลัยอยู่แทน ถ้าเป็นคุณคุณจะทำยังไงถ้าต้องอยู่ในหอคำสาปแห่งนี้ และต้องเจอกับสถานการณ์แบบนี้ด้วยตัวเองด้วย บรื้ออ…
credit : https://www.ookbee.com/