เรื่องเล่าสยองขวัญในครั้งนี้นั้น เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาที่เขานั้นยังเป็นเด็ก ช่วงที่เขาเป็นเด็กนั้นเขาถูกดูแลโดยตากับยาย เขาเป็นคนที่ไม่มีพ่อแม่ มีแต่ตากับยายเท่านั้นที่อยู่เคียงข้างเขา แต่มันก็ยังทำให้เขานั้นรู้สึกขาดความอบอุ่นไม่มีใครเหลียวแลเขานอกจากตากับยายของเขา โดยเขานั้นได้สังเกตถึงเพื่อนๆของเขารอบตัวว่าทุกคนนั้นส่วนใหญ่แล้วก็จะมีทั้งพ่อและแม่คอยดูแลกัน มันทำให้บางวันเขาก็ต้องมานั่งคิดว่าทำไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้กับเขาด้วยทำไมไม่ไปเกิดกับคนอื่น เขาคิดด้านลบแบบนั้นในบางเวลา และนี่ก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่อง “พวกเขาไม่ได้จากไปไหน” ถ้าอยากรู้แล้วว่าเป็นอย่างไร ขอให้อ่านกันให้สนุกนะครับ
วันหนึ่งเขานั้นกำลังนอนคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกครั้งอยู่ที่ห้องของเขา สักพักเขาก็ได้ยินเสียงพูดมาว่า “หลานเข้านอนได้แล้วลูก มันดึกแล้ว” มันเป็นเสียงของตาของเขาที่บอกเขาด้วยความรักความห่วงใยหลานคนเดียวของท่าน พอเขาได้ยินแบบนั้นเขาก็คิดได้ในบางครั้งว่าอย่างน้อยเขาก็ยังโชคดีอยู่ที่มีตากับยาย พอคิดได้แบบนั้นเขาก็กำลังจะเข้าไปปิดหน้าตาที่บ้านเพราะกลัวว่าอากาศจะหนาวเกินไปในตอนกลางคืน แต่แล้วเขาก็เผอิญไปเห็นผู้หญิงกับผู้ชายคู่หนึ่งยืนอยู่ที่หน้าบ้านของเขา เขากำลังจะเดินไปดูและตั้งใจจะหันไปเรียกตาเพื่อมาช่วยดูสองคนที่ยืนอยู่ เมื่อเขากำลังจะเดินไปเรียกตา แต่ไม่ทันที่จะได้เรียกสองคนนี้ก็ได้หายไปแล้ว หลังจากนั้นเขาก็ยังเห็นสองคนนี้มายืนแว้บๆอยู่ที่หน้าบ้านของตัวเองอยู่บ่อยๆ เขาสังเกตว่าเขาจะเห็นผู้ชายกับผู้หญิงคู่นี้ทุกครั้งที่เขาคิดถึงเรื่องพ่อกับแม่
เช้าวันรุ่งขึ้นเป็นเช้าที่อากาศเย็นสดชื่น เขาก็ออกไปช่วยตายายเก็บผักในสวนไปขายเช่นเคย เขาจึงได้พูดกับตายายว่าวันนี้อากาศดีมากเลย พวกเราต้องขายผักได้เยอะแน่เลยครับ และได้บอกให้รีบไปตลาดกันเพื่อจะได้ไปขายของกัน พอเขาไปถึงตลาดก็ได้เห็นพ่อแม่ลูกจับมือกันเดินซื้อของในตลาด มันก็ยังทำให้เขาหยุดเอามาเทียบกับตัวเองไม่ได้ พอตากับยายเห็นสีหน้าของเขาก็รู้ทันทีว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ตายายเลยพูดขึ้นมาว่า “หลานเอ๋ยถึงหลานจะไม่มีพ่อแม่เหมือนกับคนอื่น ๆ แต่หลานก็มีตากับยายที่เป็นห่วงหลานอยู่เสมอนะ” เขาได้ยินเช่นนั้นเขาก็ชื่นใจขึ้นและเขาก็ช่วยตายายขายผักจนหมด
หลังจากที่ผักที่พวกเขาขายในตลาดหมดทั้งหมดแล้วก็เก็บของกันเสร็ข ก็ได้กลับบ้านกันด้วยความหิวตากับยายจึงได้ไปทำกับข้าวกินให้เขากินและทั้งหมดก็กินข้าวกันเหมือนเคย และแล้วหลังจากที่ทำทุกอย่างเสร็จเขาก็ได้ขึ้นห้องไปนั่งเล่นนอนเล่นเหมือนอย่างเคย เวลาผ่านไปจนถึงตกดึกเขากำลังจะเข้านอนและได้เดินไปปิดหน้าต่างเหมือนอย่างเคยและแล้วก็ได้เห็นผู้หญิงกับผู้ชายคนนั้น ซึ่งเป็นคู่หญิงชายคู่เดิมที่เขาเห็นเป็นประจำ พอเขาได้เห็นจู่ๆทั้งสองคนก็หายไปต่อหน้าต่อตาของเขา เขาก็รู้สึกกลัวแต่ก็พยายามไม่คิดมากและได้เดินไปนอนต่อเลย ระหว่างที่เขากำลังหลับอยู่เขาก็ได้ยินเสียงของผู้หญิงกำลังร้องเพลงกล่อมเด็กขึ้นมาแบบดังก้องอยู่ภายในห้อง พอได้ยินแบบนั้นเขาก็เลยตื่นขึ้นมาเพื่อดูตามเสียงเพลงว่ามาจากไหน เขาลืมตาขึ้นมาแล้วก็ต้องเห็นกับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งผู้หญิงคนนี้คือคนเดียวกับที่เขาเห็นยืนอยู่หน้าบ้าน เธอกำลังร้องเพลงอยู่ข้างๆเขา เขาก็เลยถามว่าเธอเป็นใคร เธอก็ได้ตอบมาว่า “ฉันเป็นใครไม่สำคัญแค่อยากมาดูแลหนูเท่านั้นแหละ” เขาก็ไม่รู้ว่าตอนนั้นเขาเป็นอะไรเพราะว่าเมื่อเขาได้ยินเสียงเพลง เขาก็กลับรู้สึกปลอดภัยแบบบอกไม่ถูกและก็ได้เผลอหลับไป
ตื่นขึ้นมาก็เป็นเวลาตอนเช้าเข้าแล้วให้แล้ว เขาเลยไปถามตากับยายเกี่ยวกับผู้หญิงที่เขาได้เห็น “ตายายครับเคยเห็นผู้หญิงผมยาวตาโตไหมครับ” นั่นคือสิ่งที่เขาถาม ตากับยายก็มองหน้ากันหลังจากนั้น และเหมือนทั้งสองใช้เวลาคิดกันอยู่นาน ก็ได้คำตอบให้เขาว่าสงสัยผู้หญิงคนนั้นจะเป็นแม่ของเขา เพราะพ่อกับแม่ของเขาได้เสียชีวิตไปตั้งนานแล้วตั้งแต่เขายังจำความไม่ได้ ทั้งสองคงจะเป็นห่วงเขามากๆไม่อยากให้เขาคิดน้อยใจตัวเองว่าทำไมเขาถึงไม่มีพ่อแม่เหมือนคนอื่น ๆ เขา
เมื่อเขาได้ยินคำตอบที่ได้มาจากตากับยายของเขาเช่นนั้น มันทำให้เขารู้สึกสุขใจทันทีที่รู้ว่าพ่อและแม่เขาไม่ได้ไปไหนเลย ท่านยังอยู่ใกล้ ๆเขาอยู่ตลอด ตัวเขาเองหลังจากนั้นเขาก็ไม่คิดน้อยใจตัวเองอีกเลยที่เขาไม่มีพ่อแม่เหมือนคนอื่นๆที่เขาโตขึ้นมาได้เพราะพ่อแม่ของเขา ถึงแม้ว่าท่านทั้งสองจะไม่อยู่แล้ว เขาก็จะดูแลตายายแทนท่านเอง ถ้าเขาไม่ได้ตากับยายเขาคงไม่เป็นผู้ไม่เป็นคน ยังไงเขาก็ต้องขอบคุณตากับยายที่เลี้ยงดูเขามาและขอบคุณพ่อแม่ที่ยังเป็นห่วงเขาอยู่ไม่ได้จากไปไหน ซึ่งปัจจุบันก็ผ่านมาหลายปีจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันทำให้เขารู้สึกว่าความรักของพ่อกับแม่นั้นช่างสำคัญยิ่งนัก…
ที่มา : https://www.ookbee.com/ สล็อตเว็บตรง