ต่อไปนี้เป็นเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่งที่ตัวเธอนั้นได้พูดถึงเรื่องราวเกี่ยวกับลางสังหรณ์และการปรากฏตัวของวิญญาณ รวมถึงเรื่องราวเกี่ยวกับการตายของป้าของเธอ สิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอมันทำให้ต้องเชื่อว่าภูตผีและวิญญาณนั้นมีอยู่จริงท่ามกลางความเจริญในยุคปัจจุบัน วันนี้แอดขอนำเสนอเรื่อง “ป้าแดงห่วงสวน” ถ้าอยากรู้แล้วว่าเป็นอย่างไร ขอให้อ่านกันให้สนุกนะครับ…
เรื่องนี้เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อประมาณ ๕ ปีที่ผ่านมา โดยในขณะนั้นเธอยังใช้ชีวิตอยู่ที่จังหวัดกำแพงเพชรยังไม่ได้แต่งงานมีครอบครัวเหมือนในปัจจุบันนี้ บ้านของเธออยู่ในเขตอำเภอคลองลาน ซึ่งหมู่บ้านในละแวกนั้นผู้คนส่วนใหญ่มีอาชีพทำสวนผักและครอบครัวของเธอก็ทำสวนผักเช่นเดียวกันกับชาวบ้าน โดยทั่วไปบ้านเธอกับบ้านป้าแดงซึ่งเป็นพี่สาวแท้ๆของแม่ดเธอนั้นอยู่ติดๆกัน สวนผักของเราก็อยู่ติดกันเพราะเป็นที่ดินมรดกที่คุณตาแบ่งให้ไว้ทำกินก่อนที่ท่านจะเสียชีวิตไปตั้งแต่สมัยที่เธอยังเด็กอยู่และทุกเช้าเธอกับป้าแดงจะออกไปรดน้ำผักที่สวนด้วยกันทุกวัน แต่มาปีที่เกิดเรื่องป้าแดงแกไม่ค่อยแข็งแรงเจ็บป่วยออดๆแอดๆด้วยโรคไตวายเรื้อรัง ถ้าวันไหนแกพอจะมีแรงออกไปทำสวนไหวแกก็จะไป วันไหนที่แกไม่ไปเธอก็พอเดาออกว่าแกคงอาการกำเริบ เธอก็จะคอยช่วยทำหน้าที่เป็นคนรดน่าผักในสวนให้เอง
คืนหนึ่งเธอและครอบครัวได้เดินทางไปเยี่ยมบ้านคุณปู่ที่ต่างจังหวัด เราไปพักอยู่ที่นั่นสองคืนและกลับไปที่บ้านอีกครั้ง ในตอนเย็นของวันที่สาม โดยเมื่อกลับมาเธอก็ต้องมาทราบข่าวว่าป้าแดงอาการกำเริบหนัก แกได้ถูกนำตัวส่งไปรักษาที่โรงพยาบาลได้สองคืนแล้ว แม่ของเธอตกใจมาก แต่ขณะนั้นเราไม่สามารถจะเดินทางไปเยี่ยมในตอนสายๆที่โรงพยาบาลได้จึงได้แต่ตั้งใจว่ารุ่งขึ้นอีกวันจะรีบเดินทางไปที่โรงพยาบาล คืนนั้นเธอได้นอนกับครอบครัวของเธอเพราะรู้สึกไม่ดีและเป็นห่วงแม่ของเธอ ระหว่างนั้นเองเธอก็ได้ยินเสียงหมาที่เลี้ยงไว้ในละแวกบ้านมันเห่าหอนกันพร้อมกับส่งเสียงร้องขู่คำรามเหมือนกับได้เห็นคนแปลกหน้าที่ไม่คุ้นหูคุ้นตา เธอจึงลุกเพ่งมองออกไปนอกหน้าต่างซึ่งอยู่ด้านติดกับบ้านป้าแดง จึงได้รู้ว่าเจ้าบรรดาหมาพวกนั้นมันเห่ากระโชกอยู่ตรงหน้าบ้านของป้าแดง เธอพยายามเพ่งมองเข้าไปในบ้านของป้าแดงเพื่อมองหาสิ่งผิดสังเกต แต่ก็ไม่พบอะไรเลย บ้านของป้าแดงยังคงปิดไฟมืดสนิท พอเห็นว่าไม่มีอะไรจากนั้นเธอจึงเข้านอนตามปกติ แต่หมาก็ยังเห่ากันเกรียวจนเธอรู้สึกรำคาญและลุกขึ้นมาดุด่ามันจึงหยุด
แต่แล้วหมาเหล่านั้นก็ยังคงเห่าต่อ ด้วยความสงสัยทำให้เธอตัดสินใจเดินไปที่หน้าต่างเพื่อจะได้มองเห็นชัดๆว่าใครมาทำให้หมาเล่านี้หอนไม่หยุดหรือเปล่า พอเธอได้จ้องไปนั้น สิ่งที่เธอได้เห็น มันทำให้เธอแทบเป็นลมล้มไปในวินาทีนั้น เพราะสิ่งที่เธอเห็นเต็มสองตาก็คือร่างของผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนตระหง่านอยู่ตรงหน้าบ้านของป้าแดง รูปร่างของชายคนนั้นสูงใหญ่ดำทะมึน นัยน์ตาแดง ใบหน้าดุดันอย่างที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนว่าคนที่ไหนจะดูน่ากลัวได้ขนาดนี้! ด้วยความตกใจอย่างที่สุดทำให้เธอต้องรีบเอามือปิดปากไม่ให้กรีดร้องออกมา แล้วก้มตัวผลุบลงให้พ้นขอบหน้าต่างเพราะกลัวว่าชายคนนั้นมองเห็น จากนั้นจึงค่อยๆคลานกลับไปนอนคลุมโปงด้วยอาการตัวสั่นและไม่สามารถหลับตาลงได้อีกเลยจวบจนกระทั่งเช้า พอเช้ามืดเธอตื่นขึ้นมาแล้วก็ยังไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง จากนั้นแม่จึงชวนออกไปรดน้ำผักเหมือนเช่นเคย โดยออกจากบ้านไปรดน้ำประมาณ 11 โมงเช้าเมื่อไปถึงก็ต้องแปลกใจเป็นอย่างมาก เมื่อได้พบกับป้าแดงที่สวนของแกเห็นแกก้มๆเงยๆอยู่ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ นึกในใจว่าแกคงค่อยยังชั่วแล้วอาจเพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาลโดยที่เธอไม่รู้เรื่องก็เป็นได้
เธอได้ตะโกนถามว่า ป้าแดงหายดีแล้วหรือถึงได้ออกมาที่สวนผัก พอแกได้ยินแทนที่จะตอบเหมือนเช่นทุกครั้ง แกกลับหันหลังให้และไม่พูดจาอะไรออกมาเลย เมื่อเธอถามขึ้นเป็นครั้งที่สอง แกก็ไม่ตอบเหมือนเดิม ยังทําท่าเหมือนจะเดินหนีห่างไปเสียอีก เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอจึงไม่ถามต่อ รีบรดน้ำผักให้เสร็จจะได้กลับบ้านโดยไม่มองไปทางป้าแดงอีกเลย จนกระทั่งพอเสร็จจากการรดน้ำผัก เธอจึงเดินมาทางสวนของป้าแดง แต่ก็ไม่พบร่างของป้าแดงแม้แต่เงาแล้วและที่น่าแปลกยิ่งกว่านั้นก็คือที่พื้นซึ่งเป็นแปลงผักของป้าแดงไม่มีร่องรอยการรดน้ำให้เห็นเลย ผักทุกต้นแห้งสนิท แล้วป้าแดงแกมาที่สวนทำไมถ้าไม่ได้รดน้ำผักที่สวนของแก เธอเก็บความสงสัยไว้ในใจแล้วรีบเดินกลับบ้าน พอมาถึงก็เห็นผู้คนมากมายมาออกันอยู่ที่บ้าน ทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นพี่ป้าน้าอาทั้งนั้น บางคนยังนั่งร้องไห้ด้วย
เมื่อเธอสอบถามเรื่องราวก็ได้ทราบว่าป้าแดงเสียชีวิตแล้วเมื่อประมาณตีสามของเมื่อคืนที่ผ่านมา เธอแทบจะล้มทั้งยืนไปในทันทีที่รู้เรื่อง รู้สึกขนลุกซู่ตัวสั่นเทาไปทั้งตัวพร้อมกับเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ทุกคนฟัง พอทุกคนได้ยินสิ่งที่เธอเล่า ต่างก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้นพร้อมกับบอกให้เธอไปจุดธูปบอกกล่าวพร้อมกับรับปากว่าจะช่วยดูแลสวนผักของแกให้ เพราะป้าแดงแกห่วงสวนผักของแกมาก และถ้าขายผักหรือสวนผักของแกได้เท่าไรจะทำบุญแผ่ส่วนกุศลไปให้แก วิญญาณของแกจะได้นอนตาหลับ…
ที่มา : www.bookpanich.com เว็บสล็อต