เรื่องสยองขวัญในครั้งนี้มีชื่อว่า “กูไม่เอาบุญ” เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อตอนที่เธอนั้นมีอายุเพียงได้แค่ 22 ปีเท่านั้น เรื่องมันมีอยู่ว่าเช้าวันหนึ่งที่อยู่ในช่วงวันหยุดยาวของเธอนั้น ยายของเธอนั้นได้ขอร้องให้เธอพายายไปแวะที่บ้านสวนที่อยู่ต่างจังหวัดออกไป ยายของเธอนั้นอยากที่จะไปนอนพักที่บ้านสวนสัก 2-3 คืน บ้านสวนนั้นอยู่จังหวัดจันทบุรี และการไปบ้านสวนครั้งนี้ของเธอนั้นทำให้เธอถึงกับไม่สามารถลืมไปได้เลยว่าเธอนั้นเจอกับอะไรมา ถ้าอยากรู้ว่าเรื่องต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร อ่านกันให้สนุกนะครับ บรื้อ…
วันนั้นเธอได้เริ่มออกจากบ้านของเธอที่กรุงเทพช่วงเวลา 8 โมงเช้าและก็ได้เดินทางไปถึงที่บ้านสวนตอนช่วงเวลาประมาณเที่ยงวัน ซึ่งที่บ้านสวนนั้นมีบ้านของครอบครัวเธอที่กำลังเริ่มสร้างและบ้านของคนงานที่เฝ้าสวนที่อยู่ใกล้ๆกันแต่อยู่บริเวณด้านหน้าของสวน เมื่อไปถึง เธอจึงได้ไปแวะไหว้ศาลพระภูมิที่อยู่ภายในบ้านตามปกติอย่างที่เธอเคยไหว้มาทุกครั้งที่มาที่นี่ เธอก็ได้ไปไหว้ขอพรตามปกติ หลังจากนั้นเธอก็กลับไปที่ห้องนอนที่บ้านสวนเพื่อที่จะพักผ่อนเพราะเพลียจากการขับรถและรู้สึกไม่สบายด้วย ส่วนยายของเธอก็ไปคุยกับคนสวนใช้ชีวิตตามที่แกต้องการ ในตอนแรกนั้นที่เธอได้ให้สัญญากับยายของเธอเอาไว้ว่าเธอจะนอนกับยายของเธอที่บ้านสวน 2 คืนแล้วกลับพร้อมกัน แต่คืนนั้นเธอได้มีปากเสียงทะเลาะกับยายของเธอนิดหน่อย ทำให้เธอไม่อยากที่จะอยู่ต่อ จึงได้ตั้งใจจะกลับกรุงเทพก่อนในเช้าวันพรุ่งนี้ และเธอก็ได้โทรบอกพ่อของเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอได้บอกให้พ่อของเธอมารับยายกลับเพราะเธอจะกลับก่อน
เช้าวันต่อมาขณะที่เธอกำลังเตรียมตัวกลับก็เป็นเวลาประมาณ 8 โมงเช้า แต่เธอนึกขึ้นได้ว่าต้องซื่อของใช้ส่วนตัวให้ยายของเธอก่อนเพราะกว่าพ่อของเธอจะมาถึงก็ไม่รู้เมื่อไหร่ เธอจึงได้ขี่มอไซต์ไปซื้อของที่ร้านขายของที่อยู่ไม่ไกลออกไป ตอนขาไปที่เธอขับมอไซต์ไปนั้นทุกอย่างก็ดูปกติดี แต่ขากลับระหว่างที่กำลังขับอยู่นั้นเธอก็รู้สึกได้ถึงมอไซต์ที่มันมีความเหวี่ยงไม่คงที่ ด้วยความตกใจเธอจึงได้ชะลอรถและจอดเอาไว้ข้างทางก่อน และได้เช็ครถ แต่พอเช็คแล้วทุกอย่างก็ดูปกติดีไม่น่าจะมีอะไร เธอจึงขับรถต่อไปอย่างระมัดระวังมากขึ้น หลังจากเอาของตั้งไว้ที่บ้านเป็นที่เรียบร้อยเธอก็ขับรถกลับกรุงเทพทันที
เมื่อถึงบ้านที่กรุงเทพก็พบว่าไม่มีใครอยู่บ้านเลย สงสัยว่าทุกคนคงเดินทางไปที่บ้านสวนแล้ว จึงทำให้เธอต้องอยู่บ้านเพียงคนเดียวเท่านั้น พอไปถึงบ้านด้วยความเหนื่อยเธอจึงรีบไปอาบน้ำและกลับมานอนเล่นที่เตียงเธอ ในขณะที่นอนเล่นอยู่นั้นเธอก็รู้สึกง่วงขึ้นมาและด้วยความเหนื่อยจึงทำให้เธอได้หลับไปอย่างง่ายดาย แต่ขณะที่หลับไปได้สักพักอยู่ๆเธอก็รู้สึกว่าเธออึดอัดรอบๆตัวเธอนั้นแน่นไปหมด หายใจไม่ออก ราวกับว่ามีคนมานอนเบียดเธออยู่ทั้งสองฝั่ง ทันใดนั้นก็มีผู้ชายคนหนึ่ง น่าตาค่อนข้างน่ากลัว มีรูปร่างสูงใหญ่และอ้วนเป็นอย่างมาก ผิวคล่ำอย่างกับคนตากแดด ใส่เสื้อยืดสีเขียวขี้ม้า เขากระโดนขึ้นมาค้อมตัวของเธอและเจ็บมือทั้งสองข้างของเธอชูขึ้นไปมา ในตอนนั้นเธอพยายามที่จะดิ้นตัวเองแต่ก็ไม่สามารถดิ้นตัวเองไปได้ สายตาของเธอได้แต่จ้องเข้าไปมองที่ใบหน้าของชายปริศนาคนนี้ ชายปริศนาคนนี้ก็ค่อยๆหัวเราะออกมาด้วยความดังและมองหน้าด้วยสีหน้าที่สะใจเป็นอย่างมาก ตอนนั้นเธอได้แต่คิดในใจว่า ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่ และได้ถามออกไปใคร “เป็นใครกันแน่” ผู้ชายคนนั้นจึงได้ตอบกลับมาว่า “กูตามมึงมายังไงหล่ะ อีคนสวย” เธอจึงได้ถามกลับไปว่าเป็นใครกัน โจรเหรอ แต่ผู้ชายคนนั้นตอบกลับมาว่า “กูไม่ใช่โจร แต่กูเป็นผี”
เธอได้แต่พยายามดิ้นไปมา แต่ผีผู้ชายคนนี้ก็ยังคงหัวเราะไม่หยุดพร้อมบอกว่าไม่ต้องพยายามไป ยังไงก็ดิ้นไม่หลุด เธอจึงได้คิดในใจว่า “อย่ามายุ่งกับเธอเลย พรุ่งนี้เธอจะทำบุญไปให้” แต่ผู้ชายคนนี้ก็ตอบกลับมาทันทีว่า กูไม่เอาบุญ แต่กูจะเอามึงไปอยู่ด้วย พร้อมกับหัวเราะแบบนั้นออกมาไม่หยุด ผู้ชายคนนี้จึงค่อยๆที่จะเอาตัวของมันมาถูที่ตัวของเธอ ตอนนั้นเธอพยายามที่จะเริ่มสวดมนต์แต่ก็สวดไม่ถูกเสียทีเพราะรู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกว่าสติจะแตกแล้วหายใจไม่ออกและยังได้ยินเสียงหัวเราะของผู้ชายคนนี้ตลอดเวลา ผู้ชายคนนี้พูดออกมาว่าไปอยู่ด้วยกันเถอะ เธอกลัวและโกรธมาก จนเธอได้นึกถึงพระเมกาลีที่เธอนั้นเคยเอามาบูชาไว้ จากนั้นเสียงหัวเราะก็เงียบไปและเธอก็เห็นว่าผู้ชายคนนั้นมีลักษณะเหมือนโดนถีบออกไปจากตัวเธอ ผู้ชายคนนั้นกูพูดออกมาว่า กลัวแล้ว กลัวแล้ว กลัวแล้ว และค่อยๆลอยหายไปในกำแพง
หลังจากนั้นเธอก็ลุกขึ้นมาพร้อมกับเหงื่อเต็มตัว พร้อมกับยกมือไหว้พระแม่กาลีขึ้นมา เพราะเธอรู้ว่าที่เธอสามารถหลุดมาได้นั้นคงเป็นเพราะพระแม่กาลี หลังจากวันนั้นเธอก็ได้ไปไหว้พระแม่กาลีที่คอยปกปักษ์รักษาเธอ และปัจจุบันนี้เธอก็ยังไม่รู้ว่าวิญญาณตนนั้นเป็นใครกันแน่ ที่มาโดยไม่ได้หวังเอาบุญแต่มาเพื่อจะเอาชีวิตเธอ…