เรื่องหลอนที่ทำเป็นภาพยนตร์สั้น The Ghost Radio

หัวข้อในบทความผี

ข่าวผี เรื่องหลอนที่ทำเป็นภาพยนตร์สั้น The Ghost Radio

1. คืนแรกที่กลับบ้าน

          นาน ๆ จะได้กลับบ้านสักครั้ง  เรื่องของทางบ้านไม่ค่อยได้รู้  เมื่อทานข้าวเรียบร้อยแล้ว  ห้องที่พักเป็นหน้าต่างทั้งสองด้าน  ปลายเตียงจะพอดีที่หน้าต่างเป๊ะเลย  บ้านนอกจังหวัดลำพูนจะไม่มีประตูรั้ว  จะเป็นแบบบ้านใครบ้านมัน  ตกใจตื่นเพราะได้ยินเสียงร้องไห้เบา ๆ  เสียงเบา ๆ  แต่มันชัดมาก  สะอึกในลำคอแต่มันออกมา  ได้ยินเสียงนาน จึงลุกขึ้นดูที่ปลายเตียง  เห็นผู้หญิงคนนั้นหันหลังร้องไห้  รู้เลยว่าผู้หญิงคนนั้นคือพี่ฝน  เขาร้องไห้อยู่หันหลังให้เรา  คิดว่าพี่ฝนมาร้องไห้ทำไม  คิดว่าร้องไห้ตั้งนานแล้วทำไมพ่อแม่เขาไม่มาดูลูก เราจึงเรียกว่า “พี่ฝนๆ ร้องไห้ทำไม”  อยากรู้จึงรีบลงจากชั้น 2 ลงไปเดินไปหาพี่ฝน  แล้วเดินไปคว้าแขนเขาไว้  เขาบอกว่า “เขาหนีแฟนเขามา  แฟนเขาจับได้ว่าเขาแอบคุยกับผู้ชายอีก  แล้วเกิดการทุบตีกัน” เขาจึงมายืนร้องไห้หน้าบ้าน  เขาบอกว่าเข้าบ้านไม่ได้เดี๋ยวพ่อแม่จะว่าเอา  แฟนพี่รู้ไหมว่าพี่ฝนหนีมานี่  พี่ฝนบอกว่ารู้   แล้วก็พาพี่ฝนเข้ามาหลบที่ห้อง   ก็พามานั่งโดยที่ไม่เปิดไฟในห้อง  พี่ฝนนั่งตรงปลายเตียง  แล้วก็นั่งมอง  แป๊บเดียวเสียงมอไซค์มาจอดที่หน้าบ้านพี่ฝน  แล้วเขาก็ตะโกนเรียกชื่อ    สักพักพ่อแม่พี่ฝนก็เปิดประตูบ้านออกมา  แฟนพี่ฝนก็ยืนเอะอะโวยวายหน้าบ้าน  จังหวะนั่นเองมีผู้หญิงคนนึงเดินออกมาเป็นพี่ฝน  แต่ในขณะนั้นสมองคิดว่า  คนที่นั่งตรงหน้าคือใคร  แฟนพี่ฝนก็เอาปืนยิงพี่ฝน พ่อกับแม่เขา  ล้มลงทั้งหมด  ต่อหน้าเราที่เรานั่งดูอยู่  จากนั้นแฟนพี่ฝนก็เดินไปที่มอไซค์แล้วแฟนพี่ฝนก็เอาปืนจ่อปากยิงตัวเองตายตาม จากนั้นเราก็ร่วงลงมาจากชั้นสองทำให้ขาหัก กระดูกต้นคอเคลื่อนสลบไปฟื้นที่โรงพยาบาล  แม่เราก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น  กว่าจะเล่าให้ฟังได้ตั้งเป็นวัน  แม่เล่าว่าพี่ฝนตายไปทั้งบ้านยกครัวไปเมื่อ 2 เดือนกว่าแล้ว   ซึ่งเราไม่ได้อยู่ที่นี่  

2. เรื่องเล่าจาก Mail  เรื่องชั้น 2

          เรื่องนี้ผมได้ฟังจากเพื่อนรุ่นน้องคนนึง ชื่อเอ  เอเรียนในอาชีวแห่งหนึ่งในจังหวัดนครราชสีมา  เอเป็นเด็กหนุ่มร่างใหญ่  อายุ 19  เป็นเด็กแต่หน้าแก่แต่ใบหน้าดุ  เอเรียนอยู่ ปวส. 2  ค่าใช้จ่ายที่พ่อแม่ให้มาไม่พอใช้  เอจึงได้ไปทำงานร้านกิ๊ฟช้อฟขายหนังสือและอุปกรณ์การเรียนต่าง ๆ  เป็นตึกชั้น 3 เอทำหน้าที่เช็คสต๊อกและพาลูกค้าหาสินค้าที่ต้องการ  ทำได้ 3-4 วัน  เจ้าของร้านเห็นว่า ลูกค้าไม่กล้าใช้เอ  เพราะเอหน้าดุ  เจ้าของร้านเรียกเอมาคุยว่า  จะให้เอทำงานชั้น 2  ทำงานพวกห่อสินค้า เช็คสต๊อก โหลดของ  วันรุ่งขึ้นเอจึงได้ขึ้นไปทำงานชั้น 2  ทางขึ้นไปชั้น 2 คือบันไดเหล็ก  และลิฟท์ส่งของ  ประตูลิฟท์เป็นประตูยึดเหล็กซี่ ๆ เปิดไว้ง่าย ๆ  กว่าลิฟท์ขึ้นลงจะใช้เวลานานมาก  เพราะทำบันไดจะเปิดและใช้ยากกว่าทางลิฟท์ งานของเอคือเอาพลาสติกมาห่อเพื่อกันลูกค้าเปิดอ่าน และเอาดินสอปากกามาทำเป็นเซ็ต  พอสอนงานเอเสร็จ คนสอนก็ไปทำงานชั้นล่าง  เอทำงาน 3 วันแรกไม่มีปัญหาอะไร  คนชั้นล่างจะขึ้นมาชั้นสองมักจะไม่ขึ้นมาคนเดียวมักจะขึ้นมาสองคน  และมักจะไม่มีคนมาสนใจเอเลยหรือขึ้นมาตรวจงานเอ คนที่ 4 เอเริ่มจะเบื่องาน มักจะเอามือถือมาเปิดเพลงฟัง  ดูยูทูปบ้าง  และเอเริ่มงีบหลับ  และพักเล่นเกมส์บ้าง  เอจะทำงานหน้าลิฟท์ถ้ามีคนขึนมา  เอจะรู้  เวลาประมาณ 1 ทุ่มขณะที่เอนั่งเล่นเกมส์อยู่ เอได้ยินเสียงเหมือนผู้หญิงหัวเราะในลำคอ หึ หึ เอมั่นใจว่าเสียงอยู่ฝั่งขวามือ  เอจึงย่องไปดู  เอได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอตลอด  เอก็ตกใจมาก เอเห็นผู้หญิงคนนึ่งนั่งที่พื้นผมยาวมา  โยกหัวไปมา  เงยตัวขึ้นมาโยกตัวตามเสียงหัวเราะ เจ้าเอก็ตกใจเมื่อเห็นภาพนั้น  ในใจแอบอู้คิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะเห็นหรือเปล่า คิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะไปฟ้องเจ้าของร้านหรือเปล่า  เอเริ่มแปลกใจ  ว่าเสียงนั้นมันดังใกล้ตัวมาก ๆ  ระหว่างทำงานเอมักจะเห้นเงาอยู่ใกล้ตัวมาก ๆ  

3. คืนโหดชั่วโมงผวา

             ผมอายุ 25  เพิ่งขับแท็กซี่ไม่นาน  อาจจะต้องเจอประสบการณ์ผีสักหน่อย  ผมปากไม่ดีอยู่แล้ว  ปากหมาอยู่บ่อย ๆ แต่เจอเมื่อคืนอาจจะต้องเปลี่ยนทัศนคติสักหน่อย  เมื่อคืนมีรุ่นน้องของผม  มีงานเกี่ยวกับแร็ปเปอร์  รุ่นน้องโทรมาให้มารับผมหน่อย  ผมจึงได้ไปแวะรับ  ซึ่งให้ไปส่งลำลูกกา  เมื่อส่งรุ่นน้องที่เป็นผู้หญิงที่ลาดพร้าว  น้องผมก็ร้องเห้ยขึ้นมา  ท้ายรถมันกระแทกกับอะไร  เห็นท้ายรถชนกับเสาที่มันชนกับเครื่องไหว้มันกระจายหมดเลย ผมไม่ชินเส้นทางนี้  ผมจึงเปิดจีพีเอสมา  จีพีเอสมาออกมาลาดพร้าวออกโชคชัย 4  จีพีเอสพาไปเรื่อยไปเข้าวัดลาดพร้าว  จีพีเอสมันบอกให้พามา  เวลาประมาณตี 1  เส้นทางที่เราไปมันเป็นสีแดงตรงที่ผมหยุดรถ  มันเป็นเมรุเผาศพของวัด  น้องผมค่อนข้างเมา  ผมขับไปเส้นนี้แปลกเนอะรถน้อย ๆ  ไม่ค่อยมีใครวิ่งกันหรอก  แล้วจีพีเอสพาผมไปทางเปลี่ยวมีแต่ทุ่งนามืดมากไม่มีไฟเลย  ผมก็เห็นคนโบก  ผมไม่กล้าจอด  คนที่โบกรถก็วิ่งตามรถ  ผมรีบเหยียบหนีเลยครับ  คนนันก็บอกให้หยุดแล้วบอกว่า  กลับรถๆๆๆ  พูดไม่ต่ำกว่าสิบครั้ง  ผมรีบปิดจีพีเอสมันก็ไม่ปิด  ผมขับตรงไปเหมือนผมขับกลับมาที่เดิมตรงที่เขาโบกรถ  ขับอยู่เกือบชั่วโมง  ก็ไม่เจอทางออก  ผมจอดรถได้ผมโทรหาญาติไม่มีใครรับหรือไม่มีสัญญาณ  

เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> น้ำเต้าปูปลาออนไลน์

Tag ผี
Annabelle (1) ข่าวผี (10) คำสาปบนดอยสูง (1) คืนพุธมุดผ้าห่ม (1) ตำนาน (87) ตำนานสยองขวัญทั่วโลก (1) ตำนานสยองทั่วโลก (2) ตึกร้างสยอง (1) ตุ๊กตาผี (1) น้ำตกไพรสวรรค์ (1) บูกี้แมน (1) บ้านร้างในประเทศไทย (1) ปราสาทผีสิง (1) ป่าผีเฮี้ยนของประเทศอังกฤษ (1) ผีกระสือ (1) ผีกระหัง (1) ผีญี่ปุ่น (2) ผีต่างประเทศ (60) ผีที่คนเจอบ่อยที่สุด (1) ผีอาเซียน (1) ผีฮานา (1) ภาพติดวิญญาณ (3) ภาพถ่ายติดวิญญาณ (3) มหาลัยสยองขวัญ (4) วิญญาณเฮี้ยนในจังหวัดตาก (1) วิธีการเห็นผี (1) ศุกร์ที่ 13 (1) สถานที่หลอน (40) สยองขวัญจากพันทิป (1) สไตล์การปรากฏตัวของผี (1) หนังผีไทย (1) ฮาจิซาคุ (1) เก้าอี้ผีสิง (1) เทเค เทเค (Take Take) (1) เรื่องผี (15) เรื่องเล่าผี (223) แฟรงเกนสไตน์ (1) โรงเรียนผี สุดหลอนของไทย (1) โรงเรียนหลอน (3) โรงแรมหลอน (2)